OTWARTE SPOTKANIE DLA MŁODZIEŻY I DZIECI JĄKAJĄCYCH SIĘ

128 sierpnia 2016 roku na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach, odbyło się otwarte forum dla dzieci i młodzieży, które w codziennym życiu zmagają się z problemami w płynnym komunikowaniu się. Spotkanie to miało na celu umożliwienie uczestnikom poznania innych osób jąkających się, jak i wymianę doświadczeń.

Uczestniczący w spotkaniu młodzi ludzie mogli skorzystać z możliwości zabrania głosu w przyjaznym gronie, wymienić się swoimi poglądami związanymi ze zmaganiem się z utrudnieniami w komunikowaniu się i otwarcie  porozmawiać o jąkaniu. W programie tego spotkania znalazły się gry i zabawy pozwalające na integrację uczestników, kreatywne wyrażanie siebie, kształtowanie wyobraźni, zmierzanie się z wyzwaniami, rozwijanie kompetencji interpersonalnych oraz umiejętności radzenia sobie w różnych sytuacjach komunikacyjnych. Spotkanie przebiegło w radosnej i twórczej atmosferze, a na zakończenie uczestnicy otrzymali drobne upominki i dyplomy z rąk wyjątkowych zaproszonych gości: Bennego RavidaAgnieszki Tomaszewskiej.

2Benny Ravid był gościem specjalnym II edycji Międzynarodowej Konferencji Logopedycznej „Zaburzenia płynności mowy – teoria i praktyka”. Jest on jednym założycieli ISA – Międzynarodowego Stowarzyszenia Osób Jąkających się (International Stuttering Association). W latach 2007–2010 pełnił funkcję przewodniczącego tego stowarzyszenia założycielem. Był on również inicjatorem powołania AMBI – Izraelskiego Stowarzyszenia Osób Jąkających się (Israel Stuttering Association). W latach 1999–2015 pełnił funkcję przewodniczącego AMBI, a obecnie jest jego honorowym przewodniczącym. W ramach stowarzyszenia wdraża i koordynuje różne projekty, takie jak grupa wsparcia dla osób jąkających się, grupa terapeutyczna, teatralna i inne. Sam mówi o sobie, że „jąkanie jest jego drugą karierą”.

3Agnieszka Tomaszewska jest liderką szczecińskiego Klubu J oraz założycielką Grupy HALO – grupy wspierającej działania komunikacyjne. Uczestniczyła w różnorodnych – lokalnych i międzynarodowych wydarzeniach  organizowanych na rzecz osób jąkających się, m.in. w Holandii (Światowy Kongres Osób Jąkających Się w Lunteren) oraz USA (Międzynarodowy Kongres Osób Jąkających Się w Atlancie).  Swoją pracę nad własnym jąkaniem i nad satysfakcjonującą komunikacją  łączy z pomaganiem innym, w tym najmłodszemu gronu odbiorców – dzieciom jąkającymi się – organizując np. wydarzenia powiązane z głośnym czytaniem książek. Inspiracje znajduje w książce Petera Schneidera „Kto-kto-kto robi hu-hu-hu”.

4Uczestnicy spotkania mieli również okazję, by zapoznać się z twórczością dzieci i młodzieży. W kuluarach Wydziału Teologii Uniwersytetu Śląskiego prezentowane były bajki napisane przez dzieci,  uczestniczące w zajęciach grupowych dla dzieci jąkających się w Centrum Logopedycznym w Katowicach w ramach projektu Labirynty Komunikacji: Magiczny świat bajek o jąkających się bohaterach. Projekt zrodził się podczas spotkań Klubu ludzi mówiących (grupy samopomocowej dla osób jąkających się działającej przy Instytucie Języka Polskiego Uniwersytetu Śląskiego), gdy studenci UŚ przeprowadzali wywiady z Klubowiczami, by poznać lepiej ich historię.

Podczas jednego z takich spotkań koordynatorki projektu – dr Katarzyna Węsierska (UŚ, Centrum Logopedyczne) i Aleksandra Krawczyk (University of Central Florida) zaproponowały studentkom, by pomogły jąkającym się dzieciom w stworzeniu ich własnych historii – bajek o jąkaniu. Inspiracją dla tej odsłony projektu były bajki Petera Schneidera i Eelco de Geusa, które poruszając problematykę jąkania, pokazują jak pozytywna narracja może wpływać na zmianę sposobu postrzegania jąkania. Z pomocą takich bajkowych narracji można odczulać samego siebie i własne otoczenie na to zjawisko, ułatwiać skonfrontowanie się z własnymi niedoskonałościami, podejmować próby zaakceptowania ich, a czasem wręcz uczynienia z nich trampoliny do dalszych życiowych sukcesów.

56Bajki, które z pomocą studentek stworzyły dzieci, przerosły najśmielsze oczekiwania  twórczyń i koordynatorek tego projektu!

Koordynatorki:

Zofia Byszewska
Monika Dyl
Aleksandra Kluj
Izabela Michta
Katarzyna Węsierska
Bogumiła Wilk

 

 


MNiSW.cdrOpracowano dzięki dotacji na Zorganizowanie Międzynarodowej Konferencji Logopedycznej: Zaburzenia płynności mowy – teoria i praktyka. Edycja II finansowane w ramach umowy 940/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę.